مدل لباس ،آرایش،اس ام اس،برنامه وآموزش:موبایل ،کامپیوتر ،نکات خانه داری اخبار فوتبال،ژورنال لباس آرایش عروس و...
مدل لباس ،آرایش،اس ام اس،برنامه وآموزش:موبایل ،کامپیوتر ،نکات خانه داری اخبار فوتبال،ژورنال لباس آرایش عروس و...
کاشتن سبزه
اسفند ماه، ماه پایانی زمستان، هنگام کاشتن
دانه و غله است. کاشتن " سبزه عید " به صورت نمادین و شگون، از روزگاران
کهن، در همهً خانه ها و در بین همهً خانواده ها مرسوم است. در ایران کهن، "
بـیست و پنج روز پیش از نوروز، در میدان شهر، دوازده ستون از خشت خام بر
پا می شد، بر ستونی گندم، برستونی جو و به ترتیب، برنج، باقلا، کاجیله (
گیاهی است از تیرهً مرکبان، که ساقه آن به 50 سانـتی متر است )، ارزن، ذرت،
لوبـیا، نخود، کنجد، عدس و ماش میکاشتـند؛ و در ششمین روز فروردین، با
سرود و ترنم و شادی، این سبزه ها را می کندند و برای فرخندگی به هر سو می
پراکندند ". و ابوریحان نقـل می کند که : " این رسم در ایرانیان پایدار
ماند که روز نوروز در کنار خانه هفت صنف از غلات در هفت اسطوانه بکارند و
از رویـیدن این غلات، به خوبی و بدی زراعت و حاصل سالیانه حدس بزنند
."امروز، در همهً خانه ها رسم است که ده روز یا دو هفته پیش از نوروز، در
ظرف های کوچک و بزرگ، کاسه، بشقاب، پشت کوزه و ... دانه هایی چون گندم،
عدس، ماش و ... می کارند. موقع سال تحویل و روی سفره "هفت سین " بایستی
سبزه بگذارند.این سبزه ها را در خانواده ها تا روز سیزده نگه داشته، و در
این روز زمانی که برای " سیزده بدر " از خانه بـیرون می روند، در آب روان
می اندازند.